Aysima
@Aysimad
Hemşire
Isparta
11 Nisan 1998
129 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hayat bir yere saplanıp kalamayacağımız kadar kısa olacaktır hep.
Sayfa 47
Hayat böyledir. Ne olacağını bilmiyoruz. O yüzden imkan varken elimize geçen şansları değerlendirmeliyiz.
Sayfa 424
Bana yeni bir dünya açan ama beni o dünyada kalacak kadar sevmeyen bir adamı sevmiştim.
Sayfa 374
Okur Takip Önerileri
Ama sen Louisa, sen biraz aklıma kazındın.
Sayfa 198
Bu dünyada hiç kimsenin beni onun gibi anlamadığını ve asla anlamayacağını ona nasıl anlatabilirdim? Onu kaybetmenin benim için içimdeki bir kurşun deliği gibi acı dolu, devamlı bir hatırlatıcı olduğunu, asla dolduramayacağım bir boşluğu taşıdığımı nasıl anlayabilirdi?
Sayfa 120
Bir tek ben miyim? Bir tek ben mi onu hala özlüyorum?
Sayfa 69
Tepetakla ettiği dünyamın o olmadan hiçbir anlam ifade etmediğini anlayabilecekler miydi?
Sayfa 62
Meğer sevilen birinin ölümüyle ilgili her şeyi bildiğini düşünen insanlara aslında bilmediklerini söylediğinizde garip bir sessizlik oluyormuş.
Sayfa 56
Sesini özledim, aniden gelen, zor kazanılmış kahkahasını, parmaklarıma değen dudaklarının verdiği hissi, uykuya dalmak üzereyken göz kapaklarının kapanışını.
Sayfa 33
Ah, Tanrım. Senin her gün yaşadığın bu muydu, Will? Hem de her gün?
Sayfa 30
Bir insanın dokunuşuna daha önce hiç bu kadar ihtiyaç duymamıştım.
Sayfa 20
Bana lanet olası bir hayat vermedin, değil mi? Vermedin aslında. Yalnızca eskisini mahvettin. Küçük parçalara ayırdın. Elimde kalanlarla ne yapmalıyım? Ne zaman hissedeceğim...
Sayfa 15
On sekiz ay. Tam on sekiz ay. Ne zaman yetecek peki? Çünkü artık yaşadığımı hissetmiyorum. Hiçbir şey hissetmiyorum.
Sayfa 15
Görüyor musun? Buradayım -hayattayım- ve en uçtayım. Bana söylediğini yapıyorum.
Sayfa 14
Bu şehir bana her zamanki kadar yabancı geliyor. Ama bugünlerde bana her yer yabancı geliyor zaten.
Sayfa 14