Belgin Bilgili
@Belginkuso
Sağlık sektörü ve Halkla İlişkilerde 25 senelik yaşanmışlık. Can ve yol eşim Arif Bilgili ile gönlümüzden taşan iyi kötü her şeyi harflere, kelimelere ve cümlelere dökerek, küçükte olsa bir umut ışığı olma derdindeyiz.
6 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
İnce bir kabuk bağlamış yaralarım. Tırnağın ucunu taktırsan kalkıverecek. Utandım, biraz da korktum. Gizliyorum ince kabuklarımı. Orda durduklarını bir ben biliyorum. Bazen hayallerim takılsa da kuruyan uçlarına ya da içten içe kaşındırsa da yolmuyorum… kanatmıyorum yeniden. Zamanında çok yoldum; oluk oluk kirli kan aktı. Tekrardan kan kuruyup kabuk oluşurken çok sızı verdi. İrin oldu, ruhumu pisledi, kokuttu. Ama hepsi de geride kaldı. Kaşınınca yolmamayı, kabukları kaldırıp kuruyan irinli kanı koklamamayı öğrendim.
Arif BİLGİLİ / GÖRÜLDÜ
Belgin Bilgili tekrar paylaştı.
Değerli Okur Arkadaşlar,
Görüldü romanını 'Beğenip' ve 'Okuyacaklarım' listesine almanız durumunda 100 kişiye... İlk baskısından hem inceleme hem de eleştiri yapmaları için keyif alarak göndereceğim.
Aktif 1k üyesi olmak. Yani okuyan, alıntı yapan gerçek hesapları dikkate alacağım.
Görüldü
Arif Bilgili
Okur Takip Önerileri
YENİ SİSTEM
Kapalı cezaevi ile ilgili bölümde sana uyumlu olmanı, beladan uzak durmanı tavsiye etmiştim. Bunun öncelikli nedeni, cezaevi sürecini huzurlu geçirebilmen, ikinci önemli nedeni ise iyi hâl şartlarını yerine
getirebilmen ve hakkın doğduğu zaman açık cezaevine geçebilmen içindi.
Diyelim ki cinayet suçundan hüküm giydin, ceza
sürenin bitmesine yedi yıl kala açık cezaevine geçmeye hak kazanabiliyorken disiplin cezası almışsan, bitmeden geçemezsin.
Mahkûmlar arasındaki genel zihniyet, kuralsız davranmayı, disiplin cezası almayı önemsemeyip, açığa geçmeme bir sene kala uslu dururum, başımı derde sokmam, şeklindeydi.
Ancak 2022 yılında yapılan yeni bir düzenleme ile artık sadece son bir seneye bakılmıyor, girdiğin günden itibarenki hâl ve davranışların esas alınıyor. Mahkûmlar altı ayda bir idare ve gözlem kurulu tarafından
değerlendirilmeye tabi tutulup, puantaj uygulamasıyla topladığın puan oranında karar veriliyor.
Belgin Bilgili tekrar paylaştı.
Ansızın bir yerden çıkıp gelen; ‘Ailen nerede yaşıyor? Annen baban nasıllar?’ sorularıyla karanlık bir boşluğa düşüyordu Mavi. Her seferinden yalan uydurmak, geçiştirmek canını acıtıyor; doğmadan ölmek istiyordu o anlarda. Onları görmese de varlıklarından, dünyaya gelirken yükledikleri görevin tanımlarından kurtulamıyordu. Bir anne babası vardı ve bunu kimsenin değiştirmeye gücü yetmezdi. Sevgili olsa, alt kat komşu ya da dostu olsa; insandır, ‘içinde bok vardır’ deyip başımızı öne eğer; vazgeçeriz, hayatımızdan uzaklaştırır ve unuturuz. Hatırlatan hiç kimse olmaz. Anne baba öyle mi oluyor? Yok. Bok çukurunda da yaşasalar atamıyor, satamıyorsun. Onlardan ne kadar uzağa gidersek gidelim fark etmiyor. Toplum onları unutmana izin vermiyor.
Sayfa 244 - Mavi UluKitabı okudu
Belgin Bilgili tekrar paylaştı.
“I don’t have a family… I don’t have a family like yours. Actually, I don’t know what a family is or how it is supposed to be. When I meet your family, the feelings that I will have scare me. What if a family is a really wonderful thing… Then I will see how great my loss is. I have managed to stand on my own without realizing the value of a family until this age. What if a family is an invaluable entity… I will stumble and fall if you don’t hold my hand and help me up.”
Pınar pulled her hands away from her legs and grabbed Blue’s hand tightly, continuing to speak. “In the dorm rooms where I stayed, it said ‘Family is everything’ on the bathroom doors. What was everything? What could fit into it? Was family both pain and happiness? Was it both sadness and joy? What was everything that family was supposed to be? These questions gnawed at my brain for years. Just when I think I have found all the answers… the questions suddenly change. I have grown tired of this vicious cycle of searching for answers to these questions. I gave up a long time ago.”
Sayfa 154 - Mavi UluKitabı okudu
Belgin Bilgili tekrar paylaştı.
“Benim bir ailem yok… Senin ailen gibi bir ailem yok. Daha doğrusu aile nedir nasıl olur bilmiyorum. Sizinkilerle tanıştığımda; hissedeceğim duygular beni korkutuyor. Ya aile çok güzel bir şeyse… O zaman kaybımın ne kadar büyük olduğunu göreceğim. Bu yaşıma kadar ailenin değerini bilemeden ayakta durmaya başardım. Ya paha biçilemez bir oluşumsa aile… Tökezlerim ve sen elimden tutmazsan düşerim. Kalkamam.”
Pınar, ellerini bacaklarından çekti ve elini yakaladı. Sıkıca tuttu. Mavi, konuşmaya devam etti.
“Kaldığım yurt odalarında, tuvalet kapılarında ‘Aile her şeydir.’ yazıyordu. Her şey olan neydi? İçine neler sığıyordu? Aile hem acı hem mutluluk muydu? Hem üzüntü hem neşe miydi? Neydi her şey olan aile?
Bu sorular yıllarca beynimi kemirdi durdu. Tam tüm cevapları buldum diyorum… Ama birden sorular değişmiş. Yoruldum bu kısır döngüden, sorulara cevap aramaktan. Pes ettim uzunca bir süre önce.”
Sayfa 154 - Mavi UluKitabı okudu
Cezaevi Yaşam Rehberi / E Kitap
Görünen o ki; ister anne ile cezaevinde, ister babasız anne ile evde, isterse anne ve babasız bir yakını ile yaşasın ya da devlet tarafından güven altına alınmış olsun bu süreç her yaşta çocuk için acı ve sancılı bir başlangıç.
Uzmanlar tarafından 0-6 yaş ‘psiko-sosyal gelişim’ süreci, çocuk gelişiminin en önemli dönemi kabul edilir.
Ahlak gelişimi, bilişsel gelişime paralel olarak bu dönemde gelişir.
Bu süreçte çocuğa kazandırdığımız beceriler, başta iyi-kötü eğitimi dâhil, verdiğimiz her öğreti çocuğun ilerleyen yaşlarını etkileyecek temel taşlardır.
Temeli sağlıklı olmayan her yapı nasıl ufak bir sarsıntıda yıkılmaya mahkûmsa; maalesef özgüven, sevgi, güven, ahlak, saygı, vicdan
tuğlaları ile öremediğimiz her yavrumuz, ilerleyen yaşlarında sorunlu bireyler olarak karşımıza çıkmaya devam edecek.
Sayfa 244 - “Tüm kanatsız kalmış kuşlara”Kitabı okudu
HAYAT ON DAKİKAYA SIĞMAZ!
Kapalı cezaevinde, haftada bir defa, önceden belirlediğin ve numaralarını idareye bildirdiğin üç kişiyle, toplamda sadece on dakika telefonla görüşme hakkın olacak.
Elbette bu süreye anlatmak istediğin hiçbir şeyi sığdıramayacaksın, seni seven ve merak eden yakınlarının da sorularına cevap vermek için
yetmeyecek.
Bu yüzden telefon hakkını çok akıllıca kullanmalı, hâl hatır sormaları kısa tutup, önemli konulara öncelik vermelisin. Hatta bir gün önceden
konuşacaklarını not almanı tavsiye ederim çünkü sevdiklerinin sesini duyduğunda heyecanlanıp söyleyeceğin her şeyi unutacaksın, o kısacık süre uçup gidecek ve bir sonraki görüşme için bir hafta daha
beklemek zorunda kalacaksın.
Unutma! sadece on dakikan var.
Sayfa 155 - Unutma! sadece on dakikan var.Kitabı okudu
AVLU KÜÇÜK RACON BÜYÜK!
Avlu, mahkûmların hareket edebildiği ve nefes
alabildiği tek yer olduğu için kuralları da keskindir.
Kimse bu kıymetli anlarında rahatsız edilmek istemez. Volta, mahkûmun sevdiklerine vardığı yoldur.
1 saat de sürebilir, 4 saat de; gideceği yere varana
kadar devam eder. Kendi dünyasında yol alan birine
laf atılmaz, soru sorulmaz, sadece kısık sesle, “Uğurlar olsun,” denir.
Sayfa 109 - Avlu; hasretin, özlemin ve sorgunun yolu...Kitabı okudu
Belgin Bilgili tekrar paylaştı.
