Ziya Osman Saba
Bundan yaklaşık 10 yıl önce edebiyat dersinde sözlüde edebiyat öğretmenim bana Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'ni sormuştu. O zamanlarda ezberleyip öğredim. Ne güzel bir eser adı diye düşünmüştüm.
Kitabı daha önce sesli hikayeler olarak dinlemiştim bu kadar güzel İstanbul betimlemelerini okumak ayrı bir dünya oldu benim için. Özellikle şu evde kalmamız gereken günlerde sokaklarında dolaştım İstanbul'un.
Kitabın dili beni zorladı nedenini nasılını anlayabilmiş değilim. Ziya Osman Saba bir şair hem de betimlemeleri akıcı da olsa ilerlemenin yavaş olduğu bir kitap oldu benim için...
En beğendiğim hikaye kitabın adını oluşturan Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi oldu. Hem bu kadar duyguyu hissetmek hem o kaçınılmaz ben o insanlar gibi saf bir mutlulukla dolamam inancı. Yazarın da kendine sorduğu gibi sordum ben de kendime
"Benim asıl mesut zamanlarım ne oldu?"
