Beste
@Beste_nrd
Anestezi
27 Ağustos 1995
2609 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sabitlenmiş gönderi
Hep bir yerlere gidecek gibi duran, yalnız ve bir yere gitmeyen bir çiçek. Bütün bir hayatın özeti buydu. Ben de bir yere bağlanmadım ve bir yere gitmedim; öyle solgun bir nilüfer gibi bir havuzun içinde yalnız başıma durdum, köklerimi salamadım, ne olduğum yere sağlamca yerleştim, ne başka diyarlara kaçabildim, içinde durduğum havuzla birlikte kirlenip eskidim.
Anadolu kadını gözü kapalı bırak, neresi kendi toprağı, nerede bitiyor sınırı yoklaya yoklaya elleriyle bulur.
Şimdi düşünüyorum, herkesin hayali dağ başında bir kulübe, bir sıcak yatak. Yaşamak sadece şehir insanının hakkıymış gibi bir kanı var hepimizde. Köylü yaşadığı dünyanın kıymetini bilmez, ona ağaç sebze meyve veriyorsa ağaçtır, toprak sebze veriyorsa toprak. Şehirdekinin hayali bir ağaç altıdır işte, varsın ağaç kuru ağaç olsun, onlar onu da seviyor. Bizim gibiler var bir de, ne köyden kopabilenler, ne kasabaya alışabilenler.
Okur Takip Önerileri
Dünya bize ait bir yer değil;
"Birkaç gece için yatıya geldiğimiz, gece susasak bile 'ayıp olur' diye kalkıp mutfağa gidemediğimiz, odanın içine dolan sokak ışıkları ve kanepenin sertliği yüzünden uyuyamadığımız giriş katında bir ev, bizler de o evin tedirgin misafirleri."
Gökhan Ergür
"Sesimizde sendeleyen keder, gözlerimize çöken uzak bir hatıra, yaşamakla boğulmuş kör heves, aynada her sabah bir başkası ve tadı çoktan kaçmış bir akşam. Konuşmakla, yaşamakla, dinlenmekle, uyumakla geçmeyen ve geçmeyecek bir akşam.
İnsan bazen acı çekmez, bizatihi acının kendisi olur."
Gökhan Ergür
İyileştiren bir ilişkiyi şöyle tanımlayabiliriz:
"Onun acısının bir kısmını alarak, ona huzurumuzun bir parçasını verebilmek."
"Bir insanla kurduğumuz hikâyenin içimizde bitip tamamlamdığını, o kişiyi düşünmediğimizde değil, artık ona söyleyecek hiçbir cümlemiz kalmadığında anlarız. Sözcüklerimiz bittiğinde, hikâyemiz de biter. İnsanlar hayatımıza sözcüklerle, sesleriyle girer; sessizlikle uğurlanırlar."
Arda Erel
Dikiş tutmayan ilişkilere müptela olanlar bilirler, her giden kalın bir kireç tabakası bırakır kalpte.
Sana bir dost tavsiyesi, ruhundaki rutubeti keşfetmen zaman alır;
Fark ettiğinde, kollarını sıva, kendi çocukluğunu kendin temizleyeceksin.
Bu dünyada anası babası olmayanlar var, bir de hayatta olup da yanında olmayanlar, yanında olup da umurunda olmayanlar var. Hepsi ayrı yara. Ama o son yokluk, çok büyük bir yokluktur insan hayatında, doldurulması kabil olmayan bir yokluk...
"Lafın tamamı deliye söylenir."
Hane ayrı bir dünyadır a dostum.
Bize hikâye gelir. Kapalı kapılar ardında hanelerde neler olduğunu bir duvarlar, bir de duvarların içindekiler bilir.