"Bozkır birden çiçeklenmiş, kımıldamış, karanlıkları kovmuştu sanki. Ve bu engin bozkırda ben iki aşık görmüştüm. Beni fark etmiyorlardı bile. Sanki ben orada değildim. Yürürken hep onlara bakıyordum şimdi. Dünyayı unutmuşlar, türkünün âhengiyle iki yana sallanıyorlardı. Onları tanıyamıyordum.
Ve bir anda, ne istediğimi apaçık anlayıverdim. Ben, onların resimlerini yapmak istiyordum.
Onları, bu mutlulukları içinde, tam şu saatte oldukları gibi mutlu gösterecektim. Bu saati gösterecektim!"
