Sönmeyecek; karanlık bilmese de, niyedir
Bir eflatun sessizlik güller mahsun diyedir.
Dünyayı yenenlerin yenildiği, o eşsiz,
Çanakkale şimdi bir sevdalı Türkiye’dir
Sensiz , ufuklarma yalancı bir tan düştü
Sensiz, kıtalar boyu uzayan vatan düştü
Bir kölelik ruhuna mahkum olunca gönül
Yıllardır dorukta bekleyen sultan düştü ..
Ey oruç, diriltici rüzgâr, İslam baharı
Es insan ruhuna inip yüce ilham dağından
Kevser içir, âbıhayat boşalt kristal bardağından
Susamış ufuklara insan kalbinin ufuklarına
İnsan sevme hissini israf etmemeli. Kim ne kadar sevgiye layıksa onu o kadar sevmeli. Sevgiye hasret kalınan bu dünyada sevginin kıymetini bilmeyeler , unutulmaya mahkum olmalı..