Eğer hayatınızın kontrolünü ele almak istiyorsanız duygularınızı ve algılarınızı dengelemeniz gerekir. Denge derken duyarsızlık ya da empati yoksunluğundan bahsetmiyorum. Anlatmak istediğim şey duygusal uçlardan kaçınmayı sağlayan bir içsel dengedir. Kalp ancak zihin bilinçli bir şekilde dengelendiğinde açılır, dengesiz duygular kalbin kapanmasına neden olur. Bu yüzden St. Augustine "Tanrı'nın isteğinin denge olduğunu" vurgular. Tanrı, kalbinizi açarak, büyüklük sanrılarının ya da aşağılık duygularının ötesine geçip ilahi düzenin bir parçası olduğunuzu anlamanızı ister.
Aşkın kendisi başlı başına ucu bucağı gözükmeyen yoldur. Yola girenin geri dönüş hakkı yoktur. Yolun çukurundan, çamurundan şikayet etme. Aşk çamuru nurlaştırandır. Unutma, sen ruh denen nurun çamur denen bedenle buluşmasından doğdun...
Mevsimlerden keder mi, söyle
Ne giysem yakışmıyor, uçurumlardan başka.
Dağıtamıyor hiçbir güneş ruhumdaki sisi
Ve ben hâlâ yarın güzeldir diyorum,
Kalmasa da albenisi...
Gönlü güzel tutmayı beceremedik
Kırgınlıklarla, olur olmaz duygularla iyi olan ne varsa körelttik.
Ve sonunda güzeli soldurduk yorulduğumuzla kaldık
Allah kalbimizi niyetimizi temiz tutabilmeyi, merhametli olabilmeyi, incinmeden incitmeden hakkıyla yaşayabilmeyi nasip eylesin her birimize🤲