Şöyle herkesin duyacağı bir meydana çıkıp avazım çıkana kadar bağırmak istiyorum,
Allah var!
Ölüm var!
Hesap günü var!
Bu ahirzaman hallerimize oturup ağlamak istiyorum.
Ama ne fayda? Yapsam ne olacak? Hidayet Allah’tan. Sadece Rabbimin (niyetlerine göre) kalblerini açmak istediği kişiler beni duyacak.
Gerisi yine kuyu kazmaya devam edecek. Belki benim vicdanım rahat olacak.
Bir sürü bir sürü şeyler.
İçimde kor ateşler var ama ne dilimden fayda var ne elimden fayda var.
Ne kalemim kuvvetli ne dilim.
Girdiğim bir kitapçıda gözüme ilişti bu eser.
Resmen öfkemi, fikrimi okudum her satırında. Hem de en sevdiğim bir üslupla... Yazar neyden yakınıyorsa altına imzamı atıyorum.
Şuan elimde olsa tüm kitabı şuraya yazasım var.
Ama ben en kısa bir yerini paylaşayım, nasibi olan okusun inşaAllah.
"... Bıktık şu 'yarım' müslümanlardan: bıktık İslam'ı bir ucundan yaşayanlardan."
Velhasıl alın okuyun inşaAllah.
