Tuncer Günay ,80 öncesi ve sonrası olmak üzere ikiye ayırdığı faili meçhul cinayetleri bu kitabında derlemiştir. Bunu yaparken de saygıdeğer bir üslup kullanmıştır. Kutuplaştırıcı değil; birleştirici ve çare arayan bir gazeteci yaklaşımı sergilemiştir.
Tarihi vesika olması açısından çok kıymetli olsa da, mükerrer miktarının had safhada olması ve kişi/kurumların zaman geçmesinden dolayı önemsizleşmesinden ve sayılarının çok olmasından dolayı okunması biraz yorucu olabiliyor. Lakin ilk basıldığı zaman kitabı elde edebilseydim; bunları hissetmezdim muhtemelen. Dolayısıyla bir eleştiriyi değil; durumu paylaşmış olayım.
Yaşanan faili meçhul cinayetlerin hepsine baktığımızda özet olarak şunu görüyoruz. Zulme karşı toplum olarak karşı duramamışız. Yaşanan her cinayet bizi birbirimizden biraz daha ayırmış. Dolayısıyla tabanda yansıması böyle iken tavanda da bu meselelerin üzerine eğilecek, çözüm bulabilecek bir organizma oluşturumamışız. Sabit hükmü tekrarlamak gerekirse "Nasılsanız, öyle yönetilirsiniz". Nasıl'ımızı değiştirmeden, sadece yönetenlerimizden şikayet etmişiz.
Beraber yaşamak fikri üzerinde birlik olamadığımız için dönem dönem farklı etken güçlerin etkisiyle bu acıları yaşamışız. Külli bir toplumsal cevap oluşturamadığımız için de bu durum günümüze kadar devam edegelmiştir. Ve devam edecek gibi de görünmektedir. Falanca falanca gruplardan bağımsız olarak, içtimai olarak bulunduğumuz düşüklük ve ahlaksal yozlaşma, bu menfi eylemlerin gerçekleşmesine zemin hazırla(mıştır)maktadır.
