Çiçek
@Boogeyma
Öğretmen
Lisans
Ankara
278 okur puanı
Şubat 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
"Şu cihana ağlayarak geldim, sonunda ağlayarak gittim. Sanki bir nilüfer çiçeğiyim de suda bittim, suda yittim."
Eğer bir insanın aklı ve yüreği varsa, dük olmuş, arabacı olmuş, ne fark eder?
Okur Takip Önerileri
Davul bile dengi dengine demek istemiş:)
Görüştüğü kimseleri, doğduğu kastın, kendi toplumsal sınıfının dışından seçen bir kişi, büyük halamın nazarında, korkunç bir düşüşe uğrardı. Bu gibi şahıslar, ileri görüşlü ailelerin, mevki sahibi kişilerle, evlatları için şerefli bir biçimde sürdürüp istifledikleri bütün değerli ilişkilerin meyvelerinden bir anda vazgeçiyorlarmış gibi gelirdi ona.
Bu kim acaba:))
kişilerin özel hayatına düşünce yoluyla sızmasını kolaylaştıracak bilgilere, küçük ayrıntılara pek meraklıydı.
sosyal kişiliğimiz, başkalarının düşüncesinin yarattığı bir şeydir. "Tanıdığımız birini görmek" diye adlandırdığımız basit eylem bile, kısmen zihinsel bir eylemdir! Baktığımız insanın dış görünüşünü, ona ilişkin bütün kavramlarımızla doldururuz ve gözümüzde canlandırdığımız bütün içinde, hiç şüphesiz bu kavramlar daha fazla yer tutar. Sonuçta yanakları öylesine kusursuz bir biçimde doldururlar, burun çizgisini öylesine şaşmaz bir kesinlikle izlerler, sesin tınısıyla, sanki saydam bir kılıfmışçasına, öyle bir uyumla bütünleşirler ki, bu çehreyi her gördüğümüzde, bu sesi her duyduğumuzda, karşımızda bulduğumuz, işittiğimiz şey, bu kavramlardır.
Gece uykusuzluk çekip sabaha karşı, alışılmışın çok dışında bir pozisyonda, elinde kitabıyla uyuyakalmışsa mesela, havada kalmış olan kolu, güneşi durdurup geriletmeye yeter, uyandığı anda, saati bilemez, az önce yattığını zanneder. Daha da ters ve farklı bir konumda, mesela akşam yemeğinden sonra bir koltukta oturur halde uyuklarsa, o zaman yörüngesinden çıkan dünyalar iyice allak bullak olacak, sihirli koltuk zamanda ve uzayda son sürat dolaştıracaktır kendisini; gözlerini açtığı an, birkaç ay önce, başka bir ülkede yatmış olduğunu zannedecektir.
Bir kitabı okumaya başladı
Bazen, daha mumu söndürür söndürmez, gözlerim o kadar çabuk kapanıverirdi ki, "uykuya dalıyorum" diye düşünmeye zaman bulamazdım. Aradan yarım saat geçtikten sonra da, artık uykuya geçme vakti geldiği düşüncesiyle uyanırdım; hâlâ elimde zannettiğim kitabı bırakıp ışığımı söndürmek isterdim; az önce okuduklarım hakkında fikir yürütmeye, uyurken de devam ederdim, ama fikirlerim biraz farklı bir seyir izlerdi; kitapta sözü edilen şey, benmişim gibi gelirdi bana.
Dün okula kalın bir romanla geldi.Biz öğrenci ve öğretmen olarak okumayı çok seviyoruz:) Öğrencim özel bir çocuk, William Sendromu ...bilmem duydunuz mu? 26-28 genin kendiliğinden silinmesi ile ortaya çıkan anormal bir durum.En belirgin özellikleri ise sevimli bir surata sahip olmaları:) Periyüz de diyorlar bu tip çocuklara. O kadar sevimli ki, kalbime kilitleyesim geliyor onu:)
Okuduğu roman birçoğumuzun çok kalın, okuyamam dediği cinsten olan "Kızıl Nehirler"...Artık nasıl okuduysa dünden beri 17.sayfaya gelmiş. Kitapta neler oluyor dediğimde "yüreği hoplamış, çok korkmuş "dedi. Kuzum yaa...Sen çok tatlısın. Allah sana hayırlı ömürler nasip etsin. Anneni babanı başından eksik etmesin diye dua ettim ona :)
İçimde bir çocuk başıboş dolanıyor, yine o evin yolunu bulamıyor...
open.spotify.com/track/3w180TEfT...
GÖLGESİZLER
Daha önce ölmemiş birisinin,
ölüm haberini aldin mi hiç?
Hiç kimse gelip de anlatmadı
mi?
Sana daha önce yaşanmış
olanı?
Daha önce ölmemiş birisinin,
Gözyaşı izlerini gördün mü hiç?
Sesler, gölgeler, tozlar arasında,
Gizli gizli ağladığını duydun mu
hiç?
Daha önce ölmemiş birisinin,
Gözlerindeki anilarla buluştun
mu hiç?
Tut ki bir gün sana gelecek
olsun,
Gölgesizlerden biri,
Ve ömrünce tanımadığın bir
yüzle,
Kendini bulduğun anı hatırladın
mi hiç? 
Mustafa
Bir kitap okudu
