Okur Takip Önerileri
Ben bir taşı, ağacı ya da bir parça ağaç kabuğunu sevebilirim, Govinda. Bunlar <<şeyler>>dir ve insan <<şeyler>>i sevebilir. Fakat insan sözcükleri sevemez. Bunun için öğretimlerin bana bir yararı yok; onların sertliği, yumuşaklığı, rengi, köşeleri, kokusu ve tadı yoktur. -Onların sözcüklerden başka bir şeyi yoktur.- Belki de senin huzuru bulmana engel olan budur. Belki kurtuluş ve erdem için gereğinden fazla sözcük vardır. Samsara ve Nirvana sadece sözcüklerdir, Govinda. Nirvana bir şey değildir, yalnız Nirvana sözcüğü vardır.
Bizler ayaklarımızla toprağa, eylemlerimizle Sonsuz Yasalara zincirliyiz. Eylemsizlik de bir eylemdir.
Benim hakkımda saçma sapan söylentiler yaymalarına ya da benden bir Tanrı yaratmalarına izin verme, tamam mı Fletcher? Ben bir martıyım. Uçmayı seviyorum, hepsi bu...
Sevgili Fletch! Gözlerinle gördüklerine inanma. Dış görünüştür onlar yalnızca, sınırlıdır. Kavrayışınla bak, öğrendiklerinin bilincine var ve böylece uçmanın yolunu bulacaksın.
Yetkin hıza ulaştığında cennete ulaşmış sayılırsın Jonathan ve bu ne saatte bin mildir, ne milyon mil, ne de ışık hızı. Çünkü herhangi bir sayı sınırdır daima, oysa yetkinlik sınır tanımaz. Yetkin hız cennettir.
Ben bir martıyım, kendi doğamla sınırlanmışım. Eğer uçuş hakkında bunca şey öğrenmem gerekseydi beyin yerine uçuş haritalarım olurdu. Hızlı uçmam gerekseydi şahin gibi kısa kanatlarım olurdu ve balık yerine fareyle beslenirdim. Babam haklıymış, bu saçmalıkları unutmalıyım. Eve, sürüme dönmeliyim ve kendimle yetinmeliyim. Zavallı, sınırlı bir martı olarak kabullenmeliyim kendimi...