Acıyı,başkasının kalbine ekmek banarak tadamazsınız. Acıyı,kendi kabınızdan tatmayı deneyin.Bir sabaha uyanamamış o gencin annesi olduğunuzu düşünün mesela.Ya da dükkanı kapatıp eve dönmesini beklediğiniz o evladın babası olduğunuzu düşünün.Suçu neydi diye kendini parçalayan kardeşi olun mesela!Her ev bir gün cenaze evi olacaktır evet ama böylesine kahpece, şerefsizce bir ayrılık,nasıl yok edildiğine parçalanmaktan;yokluğuna ağlamaya izin vermiyor işte!İnsan,kendinin suç aletidir netenyahu,şeref aşısı bulunsa sende damar bulamayacakları muhakkak.Sıkı sıkı giyinmek lazım adaleti ve vicdanı olmayınca soğuktan daha fazla titrer insan.