İnsanlar, Instagram da gördükleri hayatları satın almaya çalışıyorlar. Dekorasyon dergisi gibi evler, harika çocuklar, kocişler, aşkımlar, yatılı bakıcılar, organik beslenmeler, yalanlar dolanlar. Bunlar hem teşhirci hem de röntgenciler.
Her insan bir uçurumdur. Başını döndürür kişinin aşağıya bakınca. Karşılıklı iki uçurumun kenarında duran iki insan aynı anda atlar ve düşerken kısa bir an bile olsa el ele tutuşur, dibe vurmadan hemen önce. Aşk çoğu zaman budur işte, dibe vurmadan önceki son.
Çİ hayatla doluyum, damarlarımda yaşam akıyor. Parmak uçlarımdan saç tellerime varlığımı kaplıyor. Kalbimin attığını, tırnaklarımın uzadığını, çalışan işleyen bedenimi zihnimdeki her detayı bütün berraklığıyla hissediyorum. Yaşam enerjim, çi'm... Bütün hücrelerim kesintisiz sana doğru akıyor.
nefesim bedenim ve ruhum ilk defa bir bütün seninle...
hayatımda ilk defa tamamım...
Her insan bir uçurumdur. Başını döndürür kişinin aşağıya bakınca. Karşılıklı iki uçurumun kenarında duran iki insan aynı anda atlar ve düşerken kısa bir an bile olsa el ele tutuşur, dibe vurmadan hemen önce, aşk çoğu zaman budur işte, dibe vurmadan önceki son.
Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür. Yani insan unutur. Bu hem büyük bir lanet, hem de hediye. Hediyedir çünkü kalbini kıran dostunu unutmak istersin. İhaneti, yalanı, utanç verici anları, yalnızlığını, hayal kırıklıklarını, çuvalladığın, dibe vurduğun, ilk aşkından ayrıldığını anı, ölümü unutmak gerçek bir hediyedir. Unutur ve kurtulursun. İnsanları unutabilirsin, olayları, mekanları, zamanı unutabilirsin. Bir insanı da unutabilirsin hatta onun sana yaptıklarını da ama o insanın sana neler hissettirdiğini asla unutamazsın.
Beaulieu ile Berube yüzleri hâlâ ifadesiz, birbirlerine dikkatle bakıyorlar. Her birinin bakışı diğerinin bakışına gömülmüş, çok, ama çok uzaklara. Bir şeyin çok yakınında olacak denli...
... hem uzak, hem yakın...