"Hepimiz bir karanlıkta yaşıyoruz,"
"Ama önemli olan, karanlıktaki yıldızları görebilmek."
"Ben senin karanlığında ki yıldızları görebiliyorum sanırım."
"Belkide yalnızca senin görmene izin veriyorumdur yıldızlarımı,"
"Kollarımda ufacık kaldın. Neden bu kadar küçüksün ki sahi?"
Annesinin kırık çocuğu, diye düşündüm üzüntüyle. Çok acı çekiyor olmalısın.
Acıydı. Bizim mayamız, dibimiz acıydı. Saf acı...
"Şu dünyadaki en olgun kişi acıya gülendir."
Okur Takip Önerileri
Beni kendime rezil eden acılarım vardı.
Müslüman bir adamın kitabının sayfaları tek bir kıza ait olur.
Sen benim siyah kelebeğimsin.
Şu an öylesine güzeldi ki... Ölesiye güzeldi.
"Acının tarifi yoktu. Basit ve sancılıydı."
Fakat bir çocuğun sessizliği daha gürültülüydü.
"Onun dikenleri benim avuçlarımı kanatırken gülümsüyordum."
Neden hiç gülmüyorsunuz, bayım? Oysa gözleriniz gülümsemek için yaratılmış.
Ah bayım, bir dinleseniz, size anlatacak öyle hayallerim var ki...
Karanlığı sevmiyordum."
Ama yanımda siz olacaksınız, ışıkları kapatmaya da " razıydım ben bayım."
Birisi sen olmadan sürekli yalnız.
O biri seni çok özlüyor, çok istiyor ve sana çok ihtiyacı var.
Ve her gece bıkmadan senin hayalini kuruyor.
Ve ben de söz veriyorum, bayım, son nefesime kadar sadece sizin gözlerinizde bir ışık yakmak için yaşacağım.
Sanki beni incitebilecek en büyük şeyin kelimeler olduğunu biliyor gibiydi.
İnsanlar doğardı, büyürdü, biraz acı çeker, belki de çok fazla acı çeker sonra da ölürdü.