“Bu dünyada değeri olup da kolayca elde edilebilecek tek bir şey yoktur, ama zaman harcayıp zahmet çekerek bu zor şeyi başardığında, bu şey artık yaşamanın kreması olur.”
"Gergin dönüyordum, kendimi eski pozlarda tanıyamamaktan, iflah olmaz derecede yabancı görünmekten, insanların arasında kaybolmaktan korkuyordum. İniş pisti nihayet göründüğünde , bütün başlangıçlar arasında en zorunun kuşkusuz dönüşün mecbur kıldığı başlangıç olduğunu düşündüm. Dönencelerin tartışmasız yeşilini görüp tanıdığımda, bütün arzu nesneleri arasında en baştan çıkarıcı ve korkunç olanın, hiç kuşkusuz kendi kökenimizi yansıtan şey olduğunu düşündüm."
Dedim ya, onlar “Seviyor mu, sevmiyor mu?” diye soruyorlardı; bizler ise yârin sevgisinden şüphelenmenin caiz olmadığını iddia ediyorduk.
Başka ne yapabilirdik ki bizler ölüyorduk.