Sabitlenmiş gönderi
Nafiye Bozkyurt yazdı...
OKUNASI:
“Gülüşünü gülüşümün yanına bırak oynasınlar bir zaman çocuklaşarak…”Diyor Mehmet Binboğa
Efelya romanını su gibi bir çırpıda okudum. Son dönemlerde en büyük korkum başlayıp bitiremediğim kitaplardan duyduğum suçluluktu. Bana bu duyguyu yaşatmadığı için Mehmet Binboğa’ya ayrıca teşekkür ediyorum. Efelya Türk diline son derece hâkim kelimelerle oynama sanatını bir melodi gibi okuyucuya sunan abartıdan uzak edebi metinleri şiir ve Anadolu diliyle süsleyen tekrar tekrar okunası bir roman. Mehmet Hoca otuz yıllık edebiyat öğretmeni olmanın bütün kazanımlarını sunmuş biz okuyucuya. Ne güzel bir “an” bırakmış edebiyata.
Ferhat'ın rüyalarında içselleştirdiği denizkızını arayışı Elif’e(Efelya) rastlamasıyla somutlaşır ve o andan sonra aşkın tanımı değişir. Aslında İkisi de hem kaçış hem de arayış içindedirler. İlk zamanlar şiirsel sohbetlerle başlayan bu süreç rüya ile gerçek arasında yaşanan bir aşk olarak çıkıyor okuyucunun karşısına. Kuytulardaki ayak izleri gibi her kaçmak istediklerinde gümbür gümbür bir yanardağ olmuşçasına biraz daha yakınlarında buluyorlar aşkı. Çiftin bütün sorumluluklarını hiçe sayarak birbirlerini buldukları İtalya turunda aşkın lezzeti ve koy vermişliğinin yanında kaybetme sancılarının ve sorgulama evresinin adımlarının da atıldığı bir aşk öyküsü…
EFELYA ROMANI HAKKINDA BİRKAÇ SÖZ...
Film Yönetmeni Sinan Tabanlı yazdı...
Genk / Belçika
Arada su gibi içtiğim Kürk Mantolu Madonna'yı saymazsak eğer uzun zamandır Türk diliyle yazılmış bir roman okumamıştım, Mehmet Ağabey'in Efelya'sı elime geçene dek.
Ortalık herhangi bir moral çerçevesi olmayan sığ, karanlık tarafçı bohem
Okur Takip Önerileri
Kuşlar bir sevdaya hazırlanıyor
biz uzun bir hasrete...
EFELYA Mehmet Binboğa.
ÜLKÜ BABACAN yazdı...
"binlerce kuş cıvıltısı bırakmış
yüzünden geçen sabahlar "
Mehmet Binboğa
Çoook teşekkür ederim yüreğin kaleminden soğumasın ..
"Hoşça kal aşk"
EFELYA
"Üniversite okumuş her delikanlının; arkadaşlık teklifimi kabul etmez diye düşünüp sıradan heriflere kaptırdığı güzel kızların, aslında onları beğendiklerini yıllar sonra öğrenmenin dayanılmaz pişmanlığını yaşamamak adına, ucunda ölüm de olsa bu yasak aşkı ilan etme yürekliliğini göstermekten bahtiyardı Ferhat..."
.
EFELYA'dan...
m.binboğa
Efelya'ya Gazel
.
çekip gitti de ömrümden fena sarışın bir nisan
yapayalın kaldım şimdi yunus'tan bir mısra gibi...
bir mülteci sanrı mıydı ah o zarif incelikler
gül teninde açan gonca işleyen bir yara gibi...
uçurumlara akıyor yüzümdeki patikalar
gönülde bıçak yarası bozkırda ıhlara gibi...
bir gökyüzü biçimlerdi avuçlarındaki dirim
o menekşe bakışlarda saklanan hatıra gibi...
yürüyen bir çiçektin sen hayalleri teyellenmiş
gözümün seğiren noktası yağar tipi bora gibi...
gülüşünü gülüşümün yanına bırakıver de git
oynasınlar bir zaman yaramaz çocuklar gibi...
.
.
EFELYA'dan...
m.binboğa
"
Efelya:
--Ben aptal bir kadın değilim Ferhat, beni kendinden uzaklaştırıp onulmaz bir sevdanın ilhamıyla şiirler, romanlar yazmak istediğini anlamadığımı mı sanıyorsun? Aşk başka şeyler için kullanılacak bir manivela değildir, onu yaşarsın sadece; aşkı yazmak, hiçbir zaman onu yaşadığındaki hazza ve yüceliğe erişemez.Dolayısıyla hoşça kal benim oyun çocuğum, acemi şairim, perişan romancım hoşça kal..."
Efelya'dan
m.binboğa
Münevver Özgenç yazdı...
EFELYA...
- Başına bir hâl gelirse dağlara gel dağlara- demiş ya âşık;
Başımıza gelmedik hâl kalmayan bu savaş-şiddet- yıkım günlerinde, şiire, öyküye, romana daha fazla sığınmalı desem yeridir sanırım. Ülke hallerinden kaynaklı kuşandığımız acıyı, kederi, hafifletmek için.
Eğitimci- Şair- Yazar Mehmet
Elveda Efelya...
kalbim
o metruk tenhalık, o kırılgan kuş
yıkıntılı şehirlerin aynasında yekinen imge
uzak yağmurlar bekleyen çölün suya hasretiydi
su gidiyor aldırmayıp şerha yaralarına kalbimin
yüklenmiş gidiyor
kuvva adımlarıyla erkenci bir baharı
şarkıları, zamanları, düşe dair ne varsa
na varsa umut adına, yarın adına
olası mutlulukları
SERPPİL DEVRİM yazdı...
EFELYA'nın doğumunu kutluyorum Mehmet can
EFELYA'nın romanınından bölümler okuduğunda ve romandaki bir şiiri benimle paylaştığında çok duygulanmıştım, o gün ve sonrasında ne zaman okusam gözlerim dolmuştu. Burada birkaç kısmını paylaşmak istiyorum.
çıkıp gitti de ömrümden fena sarışın bir nisan
yapayalın kaldım şimdi Yunus'tan bir mısra gibi
uçurumlara akıyor yüzümdeki patikalar
gönülde bıçak yarası bozkırda ıhlara gibi
gülüşünü gülüşümün yanına bırakıver de git
oynasınlar bir zaman yaramaz çocuklar gibi