Bazen, bazı acıları geç tadıyoruz.
Ben senle hasretliği, özlemi tattım!
Bugün, senin yastığını koklayarak uyuyorum; daha doğrusu uyuyamıyorum!
Yastığında, o güzel kokun gitmiş,ama ben yine de kokunu arıyorum!
Çünkü; o kadar çok özledim ki...
Sevdiğin, insana hasret kalmak, o kadar zormuş ki...
Ben bunu seninle öğrendim!
Sayfa 290 - SavaşKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gerçekler; bazen canınızı yaksa da bile bile isteriz.
Sayfa 274 - SavaşKitabı okudu
İçinde kaybolduğum tek bir manzaram var,benim;
Güldüğün zaman yanağında oluşan küçük çukur.
Sayfa 212 - Alya-SavaşKitabı okudu
Gözlerine değil, dudaklarına değil, ellerine, saçlarına değil...
Ben seni tanıdıkça, kalbine tutuldum.
Bir çocuk gibi...
Sayfa 129 - Alya-SavaşKitabı okudu
Bu hayatta, en büyük kaybedenlerin, bekleyenler olduğunu öğrenmedik mi, halen?
Sayfa 47 - SavaşKitabı okudu
Eğer bu hayatta: bir şeyin cevabını alabiliyor olsaydık;
Ben bana neden, sevgisizliği sunduğunu öğrenmek isterdim!
Sayfa 45 - AlyaKitabı okudu
Unutulduğu yok!
Acı geçmiyor, sadece canın her gün yandığı için o acıyı biliyorsun, tattığın için; o, acıya alışıyorsun.
Sayfa 22 - AlyaKitabı okudu
Bazen canın o kadar yanar ki!
Ağladığını bile hissedemezsin.
Unutuyorsun zamanla,
unutmayacağını zannederek...
Bazen kaybetmek, kazanmaktır aslında
Unutma ki!
Gülmek en büyük silahın,
Onu kaybedersen herşey biter...
Hayat; bazen ağlamamıza bile izin vermez işte bu kadar acımasız.
Tek mutlu olduğum yer "HAYALLERİM"
Çünkü; orda kuralları ben katıyorum.
