Bir insan bir eşyayla, bir yerle, bir bitki veya bir hayvanla bazen insanlarla kuramadığı kadar kusursuz bir ilişki kurabiliyordu.
Okur Takip Önerileri
Düşünmüyorum. Olacak ve geçecek. Hayat bu olmalı. Üzülmek ne zaman gelir? Yaşayışımız hakkında düşündüğümüzde.
Yatağımdan sıyrılır gibi kalktım. Hayat bana uyan dediği için uyandim. Çünkü benden istenenleri hep yaparım.
İş varken yalnızlığa katlanmak kolay.
Ah, Suna! Dünya yansa kendinden bilecek.
Sevgi kuş misaliydi; bazen bir kanat çırpışıyla geldiği gibi, yine bir kanat çırpışıyla gidiyordu.
Tıpkı gece söktüğünü
Gündüz yeniden ören
Penelope gibi
Benim de yeniden başlamam gerek.
(Penelope, Homeros'un Odysseia destanında Odysseus'un eşidir. Savaşa giden kocası yirmi yıl sonunda dönmeyince, talipleri arasından eş seçimini ertelemek için elindeki örgüyü bitirdikten sonra evleneceğini söyler ve bitirmemek için de gündüz ördüğünü gece söker. Sadakatin simgesidir.)
... tehlikesiz yalnızlığını ona geri versinler diye her şeyini verirdi.
Geceleri yatağa uzanır ama uyuyamazdım. Nefret edecek bir sürü şey gelirdi aklıma, ama sonunda yine kendimden nefret ederdim...
