İnsanlar! Ah vefasız insanlar..
kıymet bilmeyen, sevmeyi dilde var olan bir name sanıp aklında kalbinde taşıyamayanlar..
Var gibi gözüküp yok olanlar..
İsteyip emek vermeyenler..
Bir sabahın güzelliğini paylaşmak istediğinde keyfi davranıp varmış gibi düşünüp yok olanlar..
Emek vermeden karşılık bekleyenler..
Ey azizim ey bilmez misin içimdeki ufak kızı var gibi yok oluşlarınla öldürdüğünü..
İnsan bir anda ölmüyor, damla damla..
Kovadan damlayan bir sızıntı gibi..
Sevmek dahi emekle artıyor ve bitiyormuş! Evdeki ekmek gibi, örülen bir kazaktaki ilmik gibi…
Varım deyip yok olanlar gibi..
D.P