Onun koynunda korku ve endişe, geçmiş ve gelecek kayboluyordu, sadece ışık dolu bir yalnızlık ve şehvet yüklü bir karanlık vardı. Oradayken büyüyor, yaşlanıyor, olgunlaşıyor ve hiçbir şeye aldırmıyorum. Ondan ayrıldığımda korkularım geri geliyor, zaman genişliyor, endişelerim ve sıkıntılarım büyüyordu ama her seferinde zihnimde ona ait bir hazineye onunla yaşadıklarımdan ve hissettiklerimin bir damla düşüp, altın sikkeler gibi birikiyordu.