Kimse yoktu çarmıhımda beni gördüm
Her şey vardı ben sadece seni buldum
Yabancıydım
Denizden bir hayhuyun tekheletsi yalnızlığına baktığımda
Hep de yandım
Olması gereken ne varsa karşıdaydım
Ne kadar tanıdıysam aşkı ben o kadar
eksik oldum
Omzumda bir heykelle
Düşündüm öyle
Dünya ağırlığını aştı
Tiyatro yavanlaştı
Ödüller istemem
Cezan ki bence daha samimi
Çıkart maskeni
Artık çocukluğum uzaklaştı
Anlarım demek bu
Anlarım ve
Ağlamam
Çünkü değilim çünkü değilim güz çiçekleri
Ne yücelmiş bi şarkı ne dağlarda şairim
Otlar ve mazılarla demlediğim bu iksirin ki etkisi kalmadı
Ilgın bir akşamdı beklediğim
bana yalanlar öğret
çünkü zapt edilmiyor yaşam el yordamıyla
böcekler yormuyor beni, ev hapsinde hepsi
en çok da ben, bir cezaya muhtacım neden?
onlara vaadin ekin, onlara vaadin hep iyiydi
bütün akşamlara bütün seçenekler, düşler
en sonunda bi orman belirdi, savruldum
bi şaman dönerken niçin ölümü özlemem?
gölgesizleşen bi gövde için dünya yitirmiştir şarkısını
youtube.com/watch?v=pauRjeJ...
Rüzgarlı bir akşam gibi kokular saçarsın,
Yaşatırsın gözünde günbatımıyla tanı;
Öpüşlerin o şerbet, testidir ki ağzın,
Çocuğu yiğit kılar ve ödlek, kahramanı.
Penceremin önünde deliklerinden ışık boşanan
Kocaman bir gemi durdu
Yarab! Benim de içimde bu kadar ışık yansa
Dünyalar benim olurdu.
Senin en karan göklerinde salkım salkım
yıldızların var
Benim içimde insan ayağı değmemiş karanlıklar