En yakın yabancı sendin, daha sürülmemişken ışığın biberi yaramıza, yaslanırken boşlukta duran bir merdiveni henüz.
Güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız, ilk yaz derken kışı gözden kaçıran yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız en güçsüz kollarla çözüldü aşkın zarif ilmeği bulandı aynalar duruluğu.
Çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık olduğunu..
Yabancıların en yakınıydın sen!
Nilgün MARMARA