Edebiyatçı
@Edebiyat85
Beni merak edeceğin yerdeyim. Bazen bir kitap bazen bir kahve kokusunda
Edebiyat Öğretmeni
Yüksek Lisans
Van
93 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
İçimdeki o sessiz ve dingin kıyı köşesinde eskimiş ve pörsümüş sandala sırtımı dayayıp denizin dalgalarını izlemeyi çok özledim. Oysaki her yer kuru kalabalık ve insan yığınlarıyla dolu.
Neden hayatımız sonsuz bir geyik muhabbetine dönmüştü?
Neden her yerde, her zaman aynı şeyler, aynı konuşmalar, aynı kötü espriye aynı salak gülmeler vardı?
işte Soluk bir ay dolanıyor
kentin üstünde her gece
Her gece bilge bir gezgin
tavrıyla adımlıyor yolunu
Güz yanığı bir durgun
sessizlikle örtülü her şey
ve yırtılmış bir tül gibi
savrulup duruyor zaman
Suların sesini dinle şimdi
ormanın fısıldayışlarını
usulca yarılıyor dağların göğsü
bir aşkı dinlendirmek için
Ve gözleri uzak yamaçlarda
aranıp dururken bir şeyleri
sessiz ve sakin beklemekte
bekledikçe bileylenen yürek
Belli ki dağların, denizlerin
ve göllerin üzerinden
sıyrılıp gelmektedir seher
Belli ki yakındır
doğayı ve hayatı sarsacak saat..
Ahmet Telli
Ben birini sevmiyordum.
O da beni sevmiyordu.
Bir gün bir yerde randevulaştık.
Ben gitmedim.O da gelmedi.
Geleceğim, bekle dedi, gitti.
Ben beklemedim,
O da gelmedi
Ölüm gibi bir şey oldu.
Ama kimse ölmedi.
Özdemir Asaf
Düştüm, kalktım ayakta durmayı öğrendim.Yaralandım çok yara aldım hayatta kalmayı öğrendim.Güldüm, gülüştüm gülmeyi öğrendim.Dert oldum, derdim oldu, dert ortağı oldum ağlamayı öğrendim.Çok sustum çok konuştum savaşmayı öğrendim.
O bana dedi ki; İnsanın çocuklardan öğreneceği çok şey var. Düşmeyi göze almadan binilmiyor salıncağa.
Şükrü Erbaş
Yalnızlık, üstümüzü bir yorgan gibi örtmeyi bekleyen yıldızsız bir gecenin uşağıdır. Aynı varlığa lanet ettiren de dua ettiren de. Yalnızlığımızdır aslında
Korku Üzerine
Bu hayatta İnsan en çok neyden korkar, ne korkuturabilir insanı en çok ? diye çok defa sordum kendi kendime. Düşlerimizin yalnız rüyalarımızın içinde var olmasından mı yoksa her gün batan güneşle kaybolan, yarım kalmış umudumuzla esaret dolu yaşamdan mı?