İnsana en baştan kaybettiren şey, kendi değerini başkasının takdirine bağlamak. Çünkü o başkaları sen dünyanın en güzel işini de yapsan kusur bulmak isteyince buluyor.
Hoşlanmadığınız kişilere gülümsediğinizde kendinizi kötü hissetmeyin. Bu sahtelik değil, herkese her şeye rağmen ‘minimum ölçüde’ iyi davranabilme olgunluğudur.
"Güçlü ve yetenekli kadınlar çevrelerindeki herkesin yükünü sırtlanıyor ama kimse onların da yorulabileceğini fark etmiyor ve üzüldüklerinde ağlayacak omuz bulamıyorlar."