Bugün Bakara suresi 253.ayetinin tefsirini okurken şöyle bir açıklama cıktı karşıma . "Allah’ın kullarına O’nun âyetlerini getirip tebliğ ettikleri, dünya ve âhirette mesut olmanın yollarını gösterdikleri halde bu savaşlar niçindir? Bu soruya Kur’an’ın verdiği cevap tek kelimeyle “ihtilâf”tır. İhtilâf “anlaşmazlığa düşmek, farklı yönlere yönelmek, farklı anlamak, düşünmek ve istemek”tir"
İnsanların birbirine düşmeleri ve savaşmalarının sebebi, başta din olmak üzere çeşitli konulardaki farklı anlama, inanma, düşünme ve istemeleridir yani ihtilâftır ve ihtilâf fiilen kullardan kaynaklanmaktadır.
Kitap savaşı derinlemesine anlatıyor. Insan eliyle yapılan, acı ve kan barındıran, çoluk çocuk demeden yok eden, savaş ahlakına uymayan savaşlar. Yıkımdan kaostan ve ekonomik zarardan başka hiçbir emaresi olmayan savaşlar... Bu durumda sorulmaz mı "Ey Ademoğlu Neredeydin? diye. Bu yaşanılanların neresindeydin?
....
Kısaca C. Zarifoğlu diyor ya
“Burası dünya, ne çok kıymetlendirdik, oysa bir tarla idi, ekip biçip gidecektik.”
İşte o misal...
