Öyle bir sihirbazdın ki,beni bile kaybettin. Biliyorsun,ben hangi şehirdeysem yalnızlığın başkenti orası. Sen; aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin. Özenle katlanmış bir mendil gibisin. Sil beni nolur. Kırk yıllık kirim, pasım gitsin. Sen bakma bana bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma,ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz…