Ez Û Bilbil Bi Gul Û Yar Navdar In
Nîşanê Evînê Ne Tenê Ne Dildar In
Dost Û Yar Du Dar In, Payebilind Û Şîn
Dostanî, Dilbijî Di Nav Da Pêtî Û Ar In
Evîndar Her Yek Rengekî Dixwazin
Hin Dilbijê Sorgul Û Dilbijê Reşxar In
Evîn Kanî Ye, Şêrîn Û Tehlî Tê Da Yek So
Lê Li Hawir Beden Û Çember Û Dîwar In
Ji Wê Kaniyê Cihokek Tê Ser Dilê Hejar
Pêlên Pêşi Xweş In, Lê Ên Paşî Dijwar In
Evîna Dil, Te Dil Kiriye Birîndar
Bihara Min, Hemî Zer Bûn Gul Û Dar
Me Ew Rojên Ciwanî, Dan Bi Tolik
Ketim Heştê, Ji Nû Ve Bûm Evîndar
Diran Û Çav Dil Pêk Ve Şikestin
Û Porê Min Spî Bûye Bi Yek Car
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evvelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı
Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı İstanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karakoy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik
Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik. *Cemal SÜREYA*
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk
Hepimizin kendimize özgü kusurları vardır. Hepimiz aslında çatlak kovalarız. Büyük planda hiçbir şey ziyan edilmez. Kusurlarınızdan korkmayın. Onları sahiplenin. Kusurlarınızda gerçek gücünüzü bulduğunuzu bilirseniz eğer, siz de güzelliklere sebep olabilirsiniz. #Sadi Şirazi#
Bir gece sevdiğim içeri girdi. Yerimden öyle bir fırlamışım ki elbisemin eteği mumu söndürdü. Güzelliği ile karanlığı dağıtan sevgilim sordu: ben gelince neden ışığı söndürdün? Dedim ki: güneş doğdu zannettim…
Baktım gülüşünden güzel şiir olur
Sevdim gitti…
Sen yüzüne sürgün olduğum kadın,
Madem sevmiyorsun
O zaman gözlerine sahip çık gözlerine…
Dönüp,
Dolaşıp,
Değmesinler gözlerime.