Demek ki insanı hatıraları var ediyordu . Mazisi insanı titiz bir ustalıkla sıfırdan alıp olduğu güne getiriyor , onu günlerinden imal ediyordu . Geçmiş olmayınca , anılar bulunmayınca insan hiç kimse oluyordu .
Genç yaşta ölmekten kurtulan insanlar , bunun karşılığında kesin olarak yaşlanmak gibi minnet duyulacak bir hakka sahip oluyor . Bedenin antikalaşması onuruna sahip oluyorlar . Bu gerçeği kabullenip buna alışmak zorundayız .
Vücudumun içerisinde düğüm düğüm olmuş bir şeyin , gitgide çözülmeye başladığını hissedebiliyordum. Böyle bir düğümün içimde var olduğunun farkında bile değildim oysa .
Varoluşun anlamı , bitişin söz konusu olmasıyla bağlantılı değildir . Varoluşun anlamını yerine göre tanımlamak için, hatta bunun sonlu oluşunun dolambaçlı yoldan ironisi olarak , bir nokta bitiş olarak belirlenmiştir.
Kendinizle ilgili değerlendirmelerinize bir gün gelip yeni unsurlar eklenir . Bunun sonucu olarak yaşamınızın manzarası , renkleri ve şekilleri dönüşüme uğrar . Az çok , iyi ya da kötü …
Her ikisi de derin bir uykuya dalmış gibi görünüyorlardı . O halleri , yaşamın bitişini suskunca kabulleniş gibiydi . Bir şeylerden nihayet özgür kalmış gibi de görünüyorlardı ..