Anne öldü mü çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde siyah bir çubuk
Ağzına küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
(1958, Yaz)
Yine gözlerim kapalı gördüm seni.
Yine cesaretim örtü altından.
Hevesim ve umudum yine tapzate.
Açıldı gözler.
Ne sen varsın,
Ne cesaret,
Ve ne de umut..
"Hüzün bir yere girdiğinde kendisinden başka sultan tanımaz."
İlave ediyor Ebu Ali Ed-Dekkâk, "Hüznünü kaybedenin birkaç senede katedemediği mesafeyi hüzün sahibi bir ayda kateder."
Hüzünden daha hızlı koşan at mı var cennette!
Zenginlerin içinde fakirler var, fakirlerin içinde zenginler. Nerede öz, nerede kabuk. Kim fakir kim zengin belli değil. Kim kaybetti yarışı, kim önde takvada. Kim yoksulken dağıtıyor zengin gibi. Kimin elleri bağlı zenginken.