Benim gençliğimde bir kimsenin İslâmî şuurlanma itibariyle durumunu tâyin bakımından -bir nevî turnusol kağıdı gibi- iki şahsiyet ile ilgili değerlendirmesine itibar edilirdi ki, bunlardan birincisi Sultan II. Abdülhamid merhumdu. Diğeri ise, ehline mâlumdur!..