Uçurtma Avcısı dostluğun,kardeşliğin,sadakatin kitabı.Joanna Trollope'un da dediği gibi"Muhteşem:
Bir kitabı ilk sayfasından son sayfasına kadar sıkılmadan okumak mümkün mü?Evet mümkün öyle bir kitap işte, bize vefanın, sevginin ne olduğunu anlatan, zamanı gelince yapılan iyiliklerin muhakkak karşılık bulduğunu gösteren, aynı anda birçok duyguda bizi birleştiren çok değerli bir eser bu eseri okuyanları şanslı gördüğümü belirtmek isterim. Yutkunmadan okunmuyor bazı sayfalar ve bazı sayfalar bizi mutlu ederken bazıları bizi hüzünlendiriyor.Bir ülkenin yaşadığı acıları, gözyaşını ve o ülkede yaşanmayan çocukluğu anlatmak aslında birçok ülkeyi anlatmak gibi. Bir ülke düşünün ölenler şanslı, bırakın ölüm belgesini doğum belgesi bile yok ve bir ülke düşünün bir stadyumda maçı izlerken ses yükseltilmez ama zina edenler cezalandırılırken sevinip ses çıkartılır bu aslında kötülüğe karşı sessiz kalmak değil midir?Ve evet yine sessiz kalındı. Çocuklar acı çekerken de, aç kalırken de sessiz kalındı, öyle ya Afganistan'da çocuk çok ama çocukluk yok. Peki burada kim daha çok vefalıydı Emir mi Hasan mı?Yoksa yapılanlar yeni biri olmayı mümkün mü kıldı? Birini çok sevmek onun için hırsızlığı bile üstlenmek sevginin bazen karşılık beklemeden de gösterildiğinin kanıtı, okurken bambaşka hisler ile doluyor insan, olayı yaşamış gibi gözünde canlandırabilmek,o anı yaşamak, hissetmek.. Anlatılacak çok acı var ama yine de yeniden iyi biri olmak mümkün diyelim biz...
