Mustafa Kemal, istimbota binerken limana dolduran dev zırhlılara baktı acı acı... Sonra Cevat Abbas’ın hafifçe nemlenen gözlerine çevirdi mavi bakışlarını,
“Cevat, dedi, “Endişelenme! Geldikleri gibi giderler.”
Ben şu kısa boylu hayatta uzun boylu kederlerle acırım. Yorar beni şu telaş, şu karmaşa. Bir sığınak aranırken şu uğultuda, bir aşk gelir, bir yara. Bir yara… Bir yara daha!