Tanrı'ya bile şüphelerini asla söylememiş olan benden,hiçbir üstün yanı olmayan duygusuz,daha fazla psikanaliz bir uzmana içimi boşaltmam isteniyor. Bu çok tuhaf bir fikir.İnsan ruhunun agnostik,ingirgeyici,umutsuz bir saplantısı.
Gece tüm maskeleri düşürüyordu,yüzleri de.
Geriye sadece sesler kalıyordu. Ve ruhlar. Bizi bozan kötü alışkanlıklar,sosyal uzlaşmalar,alışılmış yalanlar sona eriyordu...
Ölüm,insanların arasındaki eşitsizliği kaldırıyordu.
Mezarlıklar da.
Mezar taşları,haçlar.
Taşların üzerinde hayatların bir tür özeti vardı:
Doğum tarihleri,ölüm tarihleri,isimler...
( Hayat sadece bu gerçekten ibaretttir.)
Tanrı kötülüğün yaratıcısı değildir.
Kötü, iyi'nin bir kusurudur.Bir eksiklik.insan ışık için yaratılmıştır.Tanrı'nın vicdanı olduğundan insan "ışık"tır sadece bir rehbere,kimi kez de uyarılmaya gereksinimi vardır."Bütün insanlar iyidir,çünkü bizi yaratan,istisnasız iyinin hükümdarıdır".