“Eğer düşüncede öldürdüklerimiz hakikaten yok olsalardı, yeryüzünde insan kalmazdı. İçimizde çekingen bir cellat, hayata geçmemiş bir katil taşırız.”
Emil Michel Cioran, Çürümenin Kitabı
Öyle büyük umutlarım olmadı benim, büyük düşlerim, özlemlerim, büyük beklentilerim olmadı.
Koşullarım beni oluşturdu ben acılarımı buldum.
Herkes gibi yaşasaydım eğer, yaşamı onlar gibi görebilseydim çarşılar yeterdi avutmaya beni.
Şartlı tahliye memuru gibi seviyorsunuz. Şöyle olursan seni severim, bunu yaparsan seni severim, bunları yapmazsan seni severim. Birini sırf orda öyle durduğu için koşulsuz sevmeyi deneyin ..İyi geceler aşkı bulmak için çıktığı yola tesis kuranlarım :)
Eğer işgal edilmişsem...
Beni istila eden sen isen.
Neden tutsağın değilim?
Hangi işgalci esirini hür bırakır?
Neden ayaklarımdan zincir sesleri gelmiyor?
Neden bir giyotine kurban gitmedim?
Neden avazım çıktığı kadar tanrıyı çağırmıyorum?
Neden güneşine,ayına şahidim?
Gözlerin neden bir sis bulutu?
Çünkü..
ilişkilerinde her zaman kötülük gören bir kişi, sevgiyi gördüğünde ona uyum sağlamakta zorlanacağından dolayı oradan kaçar. Bunun nedeni de ; o kişinin hayatında ona kurulan kumpasın ardındaki sevgisizlik ve kötü bir ruh halinden başka bir şey değildir.