Kitap kapitalizmin övgüsünü yapıyor ve üstün insan tezini ileri sürüyor. Türkçe baskının önsözünü yazan Serdar Erener, -herhalde kendisinin de üstün insan olduğunu düşünüyor olsa gerek- bu tezin ateşli bir savunucusu olmuş!
Kitabın iyi yanı da yok değil. Şöyle ki; kapitalist düzendeki yoz ve yağmacı kapitalist ve bürokratlarla, dürüst ve işini iyi yapanların mücadelesi anlatılıyor.
Yazarın tezine göre, bir kısım insanlar lider vasıflı üstün insan, diğerleri ise vasıfsız insan, yani tavuk insan. ("Tavuk insan" söylemi önsözde var, kitapta var mı emin değilim) "Tavuk insan" tanımlaması tiksindirici. Tiksindirici sözcüğünün kitapta sıklıkla kullanılıyor olması da ilginç bir ironi.
Kitabın diğer bir irite edici yanı ise, kapitalist sistemdeki yağmacı yoz kesimin halkçı sosyal devlet söylemlerinin ardına saklandığını ileri sürmesi. Yazarın bu yağmacılarla sosyal demokrat sosyalistleri eş tuttuğu açık. Aslında riyakar bir şekilde sosyalizm eleştirisi yapıyor yazar. Amansız bir sosyalizm düşmanı olan yazarın sosyalizmi karalamak için başvurduğu yöntem kelimenin tam anlamıyla TİKSİNDİRİCİ. Eşit adil bir düzen sağlamaya çalışan sosyalizm idealini, bu ideal sanki yoz yağmacıların göstermelik idealiymiş gibi tanımlamak dürüstçe bir yaklaşım değil çünkü.
