Nurullah Genç
"O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı."
Vakit; sabaha bir dem.. Alacakaranlıktan sıyrılıyor gönlüm...
Saydam bir aydınlığın habercisi, ılık bir esinti yüzüme dokunuyor. .
Kelebeklerde uyanır mı bu vakitte?
Bir kuş sesi muhabbete başlıyor.
Güller, hicapla serilmiş yeryüzüne, bağrında saklı kalmış bülbülün gözyaşları..
HAYIRLI SABAHLAR
قُلْ اِنَّ صَلَاتٖي وَنُسُكٖي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتٖي لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمٖينَۙ
(١٦٢)
"De ki; muhakkak benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm alemlerin rabbi olan ALLAH içindir!.."
EN'AM SURESİ/162.AYET
Okur Takip Önerileri
"Aşk..
Kendi üç harf, manası derin olan kelime. Tek hece..
Kimileri için bedensel arzulayış, kimilerine göre kalbi istemek sadece.
Gerçekten nedir Aşk?
Züleyha'nın Yusuf'a duyduğu mu?
Yoksa Mecnun'un Leyla'da aradığı mı?
Aşk.. bu zamanda yanlış anlatılan, yanlış yaşanan bir duygu aslında..
Yanlızca tensel arzuların, hevânın peşine takılmış aşk. Oysa öyle mi? Önce kalp sevilmeli değil midir? Tabi sevecek kalp varsa.." (H.D)
YÜREĞİ YORGUNLARA GELSİN..
Yorgunum...
Nereden estiğini bilmediğim rüzgar savuruyor beni.
Yalpalıyorum...
Ha düştüm, ha düşeceğim.
Korkuyorum..
Karanlıktan değil; yanlızlıktan. Yoldan değil; yolun sonundan. Sabırla biter mi bu yol, korkuyorum.
Umutsuz değilim. Sanki tükendim. Say ki silindim..
Dedim ya umutsuz değilim; sadece yorgunum, hem de çok oldukça çok..
Uyansam bir kabustan uyanırcasına, korkunç bir düşten sıçrarcasına..
Uyansam ve unutsam herşeyi.
Yeniden bir rüzgar esiyor. Düşmekten korkuyorum, düşüp kalkamamaktan.
Kelimeler bile titriyor elimin altında. Harfler birbirinden kaçıyor sanki..
Bulamıyorum kabusumu anlatacak kelimeyi, lügatim nâçar kalıyor.
Yanlış anlaşılmasın umutsuz asla değilim. Yalnızca çok yorgunum.
Daha yazmak istese de gönlüm,
Kalemim yorgun...
Harflerim yorgun..
Ben yorgunum...
En karamsar anında geceyi hatırla!
Kopkoyu sessizlikle örttüğü günü, bir yıldız aydınlatır.
GECENİN KARANLIĞI GÜNEŞ DOĞANA KADARDIR!..
"Yazmakta şükre dahil..
Yazmasaydım, yazamasaydım eğer ne tarafa dökerdim kelimelerimi.
Kururdu gönül kalemim satırlar olmasaydı..
Gücenirdi duygularım, eksik kalırdı ifadeler kağıtlar olmasaydı..
Yaratılmasaydı kalem, aşka tutunmasaydı beşer, gönül hazinesi olmasaydı kelimelerin hepsi, tükenirdim..
Öyle bir ülkedeyim ki;
Kuşlar kanatlarına küsmüş, artık uçmuyorlar..
Martılar çığırtmıyor,serçeler suskun peki ya bülbül, ne oldu ona yoksa öldü mü?
Yeryüzünde çiçekler solmuş, meğer arılar açlık grevindeymiş, bir parça polen yemiyorlarmış.
Bu ülkede gökyüzüne bakıyorum, gece çoktan uyumuş yıldızları toplamışlar, ay ise nicedir kayıpmış. Ardından ne arayan soran olmuş.
Söylemedim tabi bu ülkede ne güneş varmış ne çocuklar.
Ne de ağaçlar.
İnanır mısın ne bir kedi gördüm, ne karınca.
Burada insanlar, hala bir umut baharın, güneşin, sevginin, hoşgörünün kısacası hayatın geri gelmesini bekliyorlar..
Durur mu sanıyorsun yıllar?
Akıp gider ardına bakmadan.
Gülün dahi sitemi var
Vefasız bülbülün ardından..