Kendi olarak, sana gelen
sana gereksinimi olmadan, seni isteyen
sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen
kendi olmasını, senin ile olmaya bağlayan
O, işte
"Şiirler okuyabilmek ve sesimizi duyurabilmek için sonsuza dek sahil arayışı içinde olacağız. Peki ya kıyıya çarptığında ona kulak veren tek bir kişi bile bulamayan dalgaya ne demeli? İçimizdeki en derin kederleri besleyen, işte kimsenin duymadığı o sestir ama ruhumuza şekil veren ve kederimizi oluşturan da yine odur. "
“Öyle bir an olur ki içinde binlerce senelik ayrılık gizlidir. Yine de her veda ediş, zihnin tükenmesinden kaynaklanan bir histen başka bir şey değildir. Biz belki de hiç ayrılmamışızdır.”
Bir anda ikimiz de bambaşka insanlar olmuştuk. Bütün kaygılarımız, üzüntülerimiz uçup gitmişti. Yeryüzünde ikimizden, mutluluğumuzdan, yerden, gökten başka bir şey yoktu.