allah içimizde kötüye dair ne varsa hepsini yok etsin. kaygıyı, haseti, yargıyı ve güzelliği görmeye engel olan her şeyi. yerine de ferahlık koysun. amin.
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, mal mı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mi olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş kurşun olamaz mı?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kimse dünyaya senin baktığın yerden bakmayacak. ne aşka ne dostluğa senin biçtiğin anlamı biçmeyecek. yeryüzündeki insan kadar, yaşama bakılan pencereler var. bir pencere öteki pencereye benzemiyor. her pencerenin manzarası kendine münhasır.
zayıflıklarımdan utanmadım yenilgilerimden utanmadım kusurlarımdan utanmadım yanılgılarımdam utanmadım eksikliklerimden utanmadım hep daha cok cabaladım hep daha iyisini yapmaya çalıştım. durmadim yolun yokusuna katlandim. zafer benim degilse bile benimdir.
hayatımda olan herkese hafiflik, var olduğum her yeri yeşertmek, aynaya her baktığımda sadece neşe görmek istiyorum. ey mümkün olmayan şeyleri dahi mümkün kılan. çok istiyorum.