Lakime
@Hazan47
Sabitlenmiş gönderi
Mükemmeliyete değil, kusurların güzelliğine inanan biriyim. Dağınık saçlara, asimetrik yüzlere, özensiz kıyafetlere, morluklara, kesiklere, çiziklere ve parça bütün ilişkisi olmayan her şeye...
İnsanı özel kılan, diğerlerinden ayıran ve şahsa münhasır her kusura aşığım.
Daha az hisseden biri konuşabilirdi.
Okur Takip Önerileri
Geçmişin sadece hatırlamaktan zevk aldığınız kadarını düşünün.
Daha önce kendime umut etme izni vermiyordum.
Onun sevgisini kıskanıyordu, sevgisini hissetmeyi artık umut edemese de. Ondan haber almak istiyordu, ona ulaşmanın hiçbir imkanı olmadığı halde. Onunla mutlu olabileceğine inanıyordu, artık bir araya gelmeleri imkansız göründüğü halde .
Sanırım her yaradılışta belli bir kötülüğe doğru eğilim vardır. Doğal bir kusur, en iyi eğitim bile üstesinden gelemez.
Başka her şey insanı kitaptan daha daha çabuk yoruyor..
Hiçbir şey alçakgönüllü bir görünümden daha yanıltıcı değildir. Sık sık sadece düşünce dikkatsizliği, bazen de dolaylı bir övünmedir.
Düşüncelerim öyle hızlı akıyor ki ifade edecek zaman bulamıyorum.
-Ona şiirler yazdı ,güzel şiirlerdi doğrusu.
-Böylece sevgisini tüketti. Aynı şekilde yenik düşen birçok kişi olmuştur. Şiirin aşkı yok etme yeteneğini ilk kim keşfetti merak ediyorum doğrusu.
Kurnazlığa yakın her şey basitliktir.
Bütün bu insanların ruhsuzluğu ve gürültüsü, anlamsızlığı ve önemli adam havaları yok mu!
Hayatını birlikte geçireceğin kişinin kusurlarını ne kadar az bilirsen o kadar iyidir.
Gurur ve gösteriş farklı şeyler,ama sık sık aynı anlamda kullanılıyorlar. İnsan gösteriş düşkünü olmadan gururlu olabilir. Gurur daha çok kendimizle ilgili görüşümüze bağlıdır , gösteriş ise bizim hakkımızda başkalarına ne düşündürtmek istediğimize.
