Özlem Pırlantı
@Hicrioz
Instagram _ @cocuklacocuk
22 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Fakat tabiatta ne hep ne hiç vardı. Hep veya hiç beraber oldukları zaman, insan kafasının o terazi mükemmeliyetinin bir sakatlığı oluyordu.
Sayfa 396Kitabı okudu
Evvela insanı birleştirmek. Varsın hayat standardı yine ayrı olsun; fakat aynı hayatın ihtiyaçlarını duysunlar…
Birisi eski bir medeniyetin enkazı, öbürü yeni bir medeniyetin henüz taşınmış kiracısı olmasınlar. İkisinin arasında bir kaynaşma lazım.
Sayfa 267Kitabı okudu
Kollarını yukarıya doğru jimnastik yapar gibi uzattı, sonra göğsünün üstüne bir
nevi kuvvet ifadesiyle, kendi vücudundan başka bir şeyi sıkar gibi kavuşturdu. Mümtaz atletik formun güzelliğini dikkatle
seyrediyordu. Hareketerinde adeta geçen zamana meydan
okuyan bir hâl vardi:
- İnsan için asıl saadet bu, anladın mı Mümtaz? Sonunu bile bile ve o sona rağmen, kendisini idrak etmek... basit bir jest değil mi? Kollarımı göğsümün üzerinde kavuşturuyorum. Adalelerimi yokluyorum. Basit bir şey. Fakat bütün
ölüm çarkına rağmen kendimi ikrar ettim.
Varım, diyorum;
fakat yarın olmayabilirim, yahut bir başkası, bir budala, bir bunak olabilirim... fakat şu dakikada varım... Varız, anladın mı Mümtaz. Varlığını sevebiliyor musun? Uzviyetine dua edebiliyor musun?.. Ey gözüm, ey boynum, ey kollarım, karanlık ve aydınlıklarım... size sükrediyorum, bu dakikanın sarayında,
bu anın mucizesinde beraberce var olduğumuz için; sizinle bir andan öbürüne geçebildiğim icin; anları birleştirip düz ve
yekpare zaman kurabildiğim için!
Sayfa 254Kitabı okudu
Mümtaz için Nuran’ın yaşadığı ev, tıpkı acemaşiran bestenin son beytinde anlattığı cennetti .
Sayfa 161Kitabı okudu
İnsanoğlunun sonsuzluğu da, burada idrakten bir çırpıda soyunup katıksız bir ruh olmaktaydı
Sayfa 160Kitabı okudu
… ben sizi hiç yabancı saymıyorum. O kadar çok müşterek tanıdık var ki arada.
Mümtaz:
-Ben de öyle, dedi. O kadar öyle ki, bir gün dost olursak, bu dostluğun yolu bana, çok evvelden çizilmiş gibi gelecek.
Sayfa 118Kitabı okudu
Hayır, insan sade ölürken ayrılmıyor, arkada bırakmıyordu. Belki bütün ömrünce her an birçok şeyler onu arkada bırakıyordu. Sonra olduğu yerde birdenbire kabuklaşıyor, çok ince , görünmez bir şeyle o anda etrafında olanlardan ayrılıyordu. “Biz mi gidiyoruz, onlar mı?…” Sual buydu…
Sayfa 60Kitabı okudu
Ne kadar mustarip olursanız olun, güneş bu ıstırabın arasında er geç bir çatlak buluyor, oradan altın nbir ejder gibi kayıyor.Sizi iç mahzeninizden çıkarıyor, bir yığın imkanı bir masal gibi anlatıyor.
Sayfa 33Kitabı okudu
Bizim dünyamızda cezasını çekmeden yaşamayı bu kadar sevmek yasaktı.
Sayfa 122Kitabı okudu
