Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Hilal taştan

Reklam
"İnsan yağmur damlası boyutundaki acılarını fırtınaya çevirmemeli"dedim."Ama en nihayetinde hepimiz insanız.Canımız sıkılabilir,üzülebiliriz.Başkası için önemsiz görünen şey,bizi manevi olarak hırpalayabilir.Acı,bulunduğu kalbin şeklini alır ve bakan göze göre boyut değiştirir."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Beni öptün ve izin kaldı ruhumda..." "İzin kaldı ve ruhum çok sevdi bu izi..."
"Yıldızları görmesek bile gece olmuş olmalı.İyi geceler." "Yoo, yıldızları görüyorum."gözlerinde. "Bak sen. Ne tesadüf,ben de görmeye başladım."
Reklam
Spoiler içerir
O ne kadar artık benim tanıdığım Hazar değilse, bende artık onun tanıdığı Sara değildim. Yeni Sara intikam istiyordu. Ve alacaktı.
Spoiler içerir
Eli belimde, dudakları dudaklarımdaydı. Beni doğduğu andan beri bana ihtiyacı varmış gibi öptü.
"Sen hep böyle kokular sürermisin?" "Hayır" "O zaman neden şimdi?" "Size kötü kokmak istemedim, siz hep güzel kokuyorsunuz..."
Sayfa 158Kitabı okudu
Seni boğan düğümleri ellerinle her açtığında gücüne bir ilmek atıyorsun aslında. Kötüyü yıkıyor, iyiyi inşa ediyorsun. Terse yatan saçlarını düzeltiyor, suyu ısıtıyor, yerleri siliyor, evini topluyorsun ve bunların hepsi kafanın içinde, anlıyor musun?
Sayfa 149Kitabı okudu
Reklam
Geride kalan tüm acılar ise dediğim gibi,"Geride kalmıştı."
-"Peki senin bu güzelliğini ne yapacağız?" -"Ne?" -"Çok güzelsin...."
Sayfa 219Kitabı okudu