Nefes almak bayramdır mesela; günün birinde soluksuz kalınca anlar insan…
Görmenin nasıl bir Bayram olduğunu karanlık öğretir; sevmeninkini yalnızlık…
Sızlamayan her organ, hele de burun direği Bayramdır.
Bayramdır, elden ayaktan düşmemek, zihinden önce bedeni kaybetmemek, kurda kuşa yem olmayıp “Çok şükür bugünü de gördük”
Bir insana değer vermek,özen göstermek,onun kıymetini bilmek de bir kültürdür.Bunun bir eğitimi yoktur,kitaplarda da yazmaz zaten.Bunun yolu insan olmaktan geçer...!
En büyük vazgeçişler en çok bağlandığın anlarda olur. Çok zordur en tutulduğun yerde bırakmak. Üşürsün onca yangına rağmen. Susmaktan dilin yanıyorken, ağlayamamaktan gözlerin yanar ama sen hala üşürsün. Soğuktur çünkü yanılmak, sen ne kadar YAN kısmı ile ilgilensen de. Vazgeçişler vardır; omurgalıdır, dik tutar adamı, seninki böylelerinden. Üzülme, ne diyor Şeyh Şirazi; “ Döner yine Kenan’la kaybolan Yusuf, üzülme üzüntüler kulübesi gül bahçesi olur bir gün üzülme!