Kederliyim. Uzayıp giden yalnız akşamlarım, bir başıma yolculuklarım, dinmeyen fırtınalarım oldu. Geçip gittiler en nihayetinde. Şiddetli bir fırtınanın ardından dinen deniz gibi ben de sükûnete ulaştım sonunda. Ama biraz, hayır hayır çokça. Zamanla.
Sayfa 71
Sessizliğin içinde kaybolmak istiyorum. Rüzgârın sesini bile duymayayım. Sonsuz bir gökyüzü altında uzanıp güzel günler düşleyeyim. Kuş cıvıltılarına bile ihtiyacım yok. Sadece sessizlik.
Sayfa 15
Okur Takip Önerileri
‘’Satın alınamayan şeyleri severim ben. Deniz gibi, gökyüzü gibi, ay ve güneş gibi ve sevgi gibi.’’
Sebahattin Ali
Sayfa 71
Mark Twain bize şöyle söylemiş:
‘’Bundan yirmi yıl sonra yaptıkların değil, yapamadıkların İçin üzüleceksin. Dolayısıyla halatları çöz. Güvenli limandan uzaklara yelken aç. Rüzgarı yakala, araştır, düşle, keşfet.’’
Sayfa 21
Günün Tavsiyesi
Bugün Peyami Safa’nın şu sözüne kulak veriyoruz: ‘’Bugün mutlu ol; çünkü kimse senin üzgün olmanı umursamıyor.’’
Sayfa 7
Hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şeyi sevemez. Hiçbir şey yapmayan, hiçbir şey anlatamaz. Hiçbir şey anlamayan, değersizdir. Oysa anlayan kişi aynı zamanda sever, farkına varır, görür. … Bir şeyin aslında ne kadar bilgi varsa, sevgi de o kadar büyük olur. … Tüm yemişlerin böğürtlenlerle aynı zamanda olgunlaştığını düşleyen kişi, üzümlere ilişkin bir şey bilmiyor demektir.
PARACELSUS
Sayfa 17
KİTABI OKŞAYINCA
Roman kahramanlarını, hep şişeden çıkmayı bekleyen cinler gibi düşünmüşümdür. Oradadırlar, sizi beklemektedirler, şişeyi okşadığınızda çıkıp geleceklerdir.Çağırmadığınız zaman ise yokturlar, şişe alelade bir şişe olarak durur.Kitaplar da öyle değil mi?Birbirine yapışık durumda bekleyen binlerce, yüz binlerce sayfa cansızdır, kupkurudur.Önce havayla en çok temas eden kenar bölümleri sararır, sonra bu sararma içlere doğru yayılır.Raflarda süs olmaktan başka bir işe yaramazlar.Ama bir kez elinize alıp okumayagörün; o cansız sayfalardan süzülen ruhlar, etme kemiğe bürünür, capcanlı görünürler size.Onlarla dertlenir, onlarla sevinir, onlarla kıskanırsınız.Belki de tanımakta olduğunuz kişileri, her gün önünden geçtiğiniz dükkanları gizemli bir dünyada yeniden var eder ve siz bundan büyük bir tat duyarsınız.Selüloz katmanlarının arasından fışkıran yakıcı hayatlar, sizi de birlikte sürükler.Lafcadio olursunuz, Raskolnikov, Bovary, Meryem’le, Anna Karenina, Lacombe Lucien, Goriot, Jean Valjien, Buendia gibi duyumsarsınız kendinizi.O andan itibaren kitabın küf kokusu da bir alışkanlık olur sizin için; her ülke kağıdının değişik kokusunu içinize çekersiniz.Sararmalar, eski ve çok sevilen bir dostun saçlarına düşen ak gibidir. Yaşamı imbikten süzerek size yeniden sevdiren bir büyüdür.
Sayfa 310
