Hogír
@Hogir
Kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz.
Avukat
ANTALYA
157 okur puanı
Mayıs 2016 tarihinde katıldı
CYRANO DE BERGEREC'TAN İSTEMEM EKSİK OLSUN TİRADI
Ne yapmak gerek peki?
Sağlam bir arka mı bulmalıyım?
Onu mu bellemeliyim?
Bir ağaç gövdesine dolanan sarmaşık gibi
Önünde eğilerek efendimiz sanmak mı?
Bilek gücü yerine dolanla tırmanmak mı?
İstemem!
Herkesin yaptığı şeyleri mi yapmalıyım Le Bret?
Sonradan görmelere övgüler mi yazmalıyım?
Bir bakanın yüzünü güldürmek için biraz şaklabanlık
Bir Aborjin'in para hakkındaki düşünceleri
Tanıdığım bazı cömert insanların hiç paraları yok. Tam da olması gerektiği gibi. Paramız olmadığında,bambaşka bir yaşam tarzı oluyor. Bizim dilimizde,''teşekkür ederim''ya da ''lütfen''gibi kalıplar yoktur. Çünkü bizden beklenen şey,elimizde olan şeyleri vermemiz ve paylaşmamızdır. Günümüzde ''teşekkür ederim''ve ''lütfen''demek zorundayız,bir şeyler için yalvarmak zorundayız. Eskiden, bir şeyleri paylaşmak içimizden gelen duygulardı. Bu bizim kim olduğumuzun bir parçasıydı. Bu durum yalnızca Aborjin halkıyla alakalı değil. Dünyadaki tüm insanların,para kavramından önce aynı şeyleri yapacağını biliyorum. Ancak günümüzde,''Bu benim!''kavramı var. ''Benim''anlamına gelen kelimeler var. Artık ''bizim''olan şeyleri paylaşmıyoruz. Bu durum,toplum olarak,ırk olarak bizi öldürüyor. ''Irk''dediğimde,insan ırkı hakkında konuşuyorum. Ancak insanları barınma haklarından yoksun bırakıyoruz. Gıda haklarını yok sayıyoruz. Hayatta kalma çabalarını yok sayıyoruz. Sadece para yüzünden.
César Mendoza
Tanrı’yla aynı fikirde değilim
İntihar edenlerin cehenneme gideceği konusunda
Kainatın yaratılışına katılmaktan bıktığında ruhum
İntihar edeceğim ben de
Denenmemiş bir yolla.
Okur Takip Önerileri
Charles Manson
Bana yukarıdan bakarsanız aptalın tekini görürsünüz.
Bana aşağıdan bakarsanız Tanrı'yı görürsünüz.
Bana tam karşıdan bakarsanız, kendinizi görürsünüz.
Mevlana
Allah der ki “Kimi benden çok seversen onu senden alırım”….Ve ekler: “Onsuz yaşayamam” deme,seni onsuz da yaşatırım.
Ve mevsim geçer,gölge veren ağaçların dalları kurur,sabır taşar,canından saydığın yar bile bir gün el olur,aklın şaşar.
Dostun düşmana dönüşür,düşman kalkar dost olur,öyle garip bir dünya.
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur……
“Düşmem” dersin düşersin,”Şaşmam” dersin şaşarsın.
En garibi de budur ya “Öldüm” der,yine de “yaşarsın.
Alex Kanevsky
Bir gün insan “virgül”ü kaybetti. O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı. Cümleler basitleşince düşünceler de basitleşti.
Sonra “ünlem” işaretini kaybetti. Alçak bir sesle, ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladı. Artık ne bir şeye kızıyor ne de bir şeye seviniyordu. Hiçbir şey ondan en ufak bir heyecan uyandırmıyordu.
Bir süre sonra “soru işareti”ni kaybetti ve soru sormaz oldu. Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu: Ne evren ne dünya ne de kendi apartmanı umurundaydı.
Birkaç yıl sonra “iki nokta” işaretini kaybetti ve davranış nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.
Ömrünün sonuna doğru elinde sadece “tırnak işareti” kalmıştı. Kendine özgü tek düşüncesi yoktu. Yalnız başkalarının düşüncelerini tekrarlıyordu.
Düşünmeyi de unutunca son “nokta”ya ulaşmıştı…