Söz konusu vatansa ömrün lafı olmazdı. Vatan sadece bir toprak parçası değildi. Babasının saçına düşen aktı. Annesinin elin de oluşan çatlaklardı. Karısının onu beklerken döktüğü göz yaşlarıydı.Çocuklarının o eve dönünce, ‘’ Baba!’’ diye bağırarak boynuna atlamasıydı Vatan. Vatanı olmayan insanın hayatıda olmazdı. Bunu çok iyi biliyordu. O yüzden Vatan’ın her bir köşesi kutsaldı.