Söylenecek söz bittiğinde başlar âh.
Yeryüzü kelimeleri acıyı ifadeye yeltenip de yersiz ve yetersiz kaldığında.
Hesaplar artık bu dünyanın terazilerine sığmayıp bambaşka bir zamana ve mekâna havale edildiğinde
Mum tahtaya, can boğaza, bıçak kemiğe dayandığında
Bu yüzden âh'ın hali var kelamı yoktur,
makamı var nakli yoktur...