Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin her türlü dünya saadetini acısı zamanla unutulur. Yalnız kaçırılan fırsatlar akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, bu böyle olmayabilirdi düşüncesi yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.