Yaş aldıkça insan, başkalarının hatalarında kendisiyle yüzleşiyor.
Er'diği hakikati dile getirecekken susuyor. İdrakine yıllarını verdiği tecrübeyi, izanı toy olan elbette ki hazm'edemez...
Sıcak şeylere ihtiyacı vardı insanın;
Yürekten kopan bir söz gibi,
Sahipleneci bir el gibi,
Tebessüm gibi,
Sahici bir sevgi gibi,
Dumanı üstünde Çay gibi...