*Kendin olmadığın her an , bir başkasının düşünce evresinde çürümeye mahkûmsun.
*"Kötülükle beselenen yüreğe, iyilik tohumları ekmeye çalışmak, havanda su dövmekten farksızdır "
* Böyle başladı işte her şey , kötülüğün kendini yürekteki yara misali gizlemeyi başarmasıyla. Ama her yara eninde sonunda kararmaz mı?
Okur Takip Önerileri
* Şayet Ateş sadece düştüğü yeri yaksaydı ne ölene yaş tutulurdu, ne de gidenin ardından feryat figan edilirdi.
*Kendin olmadığın her an , bir başkasının düşünce evresinde çürümeye mahkûmsun.
Görünürde bir şey yok ama görünmeyende binlerce yok oluş var.
Meğerse insan aslı ihtiyaçlarından sonra en tabi olarak sevgiye ihtiyaç duyarmış...
İnsan illaki bir güzeli mi sevmeli yoksa güzel hissettireni mi?
İyi, huzurlu hissettiren zaten güzel değil midir?
"Bir de bakarsın ki adım adım bütün yolu bitirmişsin. Nasıl olduğunu anlamadan ve yorulmadan."
Sayfa 43Kitabı yarım bıraktı
