Sanırım ben artik altı çizili kitaplari seviyorum. Aradığım alıntıyı düşünürken kitaplarımı kurcalamayı sonra da baska bir kitabin ortasındaki; başka bir sayfasından başlayarak tekrar o kitabi okumayı seviyorum.
1K maceram buraya kadar . Sileyim artık
Artık hayvanların değer görmediği, ölümlerin acı vermediği, gidenlere kimsenin o kadar üzülmediği bir zamandan geçiyoruz .
Hissizleştiriyor bunca şey beni Çöl ortasında koca gibi yıkıntı gibi hissettiriyor bana.
Boşluklarım Rüzgarla gelen kum taneleri ile doluyor artık.
Öylesine anlamsız yıkıntının içine öylesine doluşan kum taneleri.....
Tarık Tufan ın bütün kitaplarını yazılarını gerçekten çok seviyorum. Bu kitabını da öyle. Gerçekten okurken yazarı anlamak için bir çaba gerekmiyor çünkü zaten seni beni içinde bir parça da olsa barındıran bir kitap. Kısacası tavsiye ederim ama yine de 'Kekeme Çocuklar Korosu' kitabının yeri ayrı:))
Kalkan bir otobüs oluyor, kapanan bir kapı oluyor, kalabalığa karışıp bir daha göremediğim biri oluyor...
Geç kalıyorum sonuçta.
Hayatla aramdaki bu fark hiç kapanmadı.